แก้กรรมกันได้จริงเหรอ

ช่วงนี้ไปไหนมาไหนก็เห็นประกาศ หนังสือ โฆษณาเกี่ยวกับการแก้กรรม สแกนกรรม ตัดกรรม แต่ไม่มีรุมสกรัมนะครับ มีคนตั้งตัวเป็นอาจารยื ผู้ชำนาญด้านนี้เยอะแยะไปหมด หน้าตาอาจารยืบางคนดูแล้วยังไม่น่าที่จะพ้นกรรมเก่าตัวเองได้เลย แต่มาแก้กรรมให้คนอื่น เห็นแล้วก็รู้สึกแปลก คงไม่ต่างอะไรเหมือนตอนไปเดินสนามหลวงเมื่อตอนเด็ก ๆ แล้วมีอาจารย์ตั้งโต๊ะขายซองหวยเลขเด็ด ผมก็เลยสงสัยว่า เขาจะมานั่งให้เมื่อยก้นแดดร้อน ๆ ใต้ต้นมะขามทำไมวะ ก็ในเมื่อตัวเองรู้อยู่แล้ว ว่าเลขเด็ดคืออะไร ก็นอนอยู่บ้านรอวันหวยออกแล้วไปซื้อก็อยู่บ้านได้สบาย ๆ หรือพวกอับดุลถามได้ตอบได้ทุกคำถาม เคยอยากถามอับดุลว่า เราใส่ก่งเกงในสีอะไร เหมือนกัน

จะเห็นว่าเดี๋ยวนี้ทุนนิยมเริ่มซึมซาบเข้าไปในเรื่องของความเชื่อ ความศรัทธา หรือเรื่องที่เป็นนามธรรมของคนแล้ว แล้วใครไม่เชื่อก็มักเอาวาจาเด็ดมาใช้คือ "ไม่เชื่ออย่าลบหลู่" ผมก็เลยมีความคิดอีกแหล่ะว่าในเมื่อมันดีจริง ขลัง หรือศักดิ์จริง ทำไมมันไม่ขอพรหรือใช้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นทำให้คนไทยและทั่วโลกมีความสุข ไม่โดนเอาเปรียบ เบียดเบียน ทำร้าย หรือสุขกายสุขใจกันได้ทั้งวัน เมื่อมาถึงตรงนี้ ผมก็พยายามศึกษาดูว่า การที่คนเราทุกวันนี้ยังต้องกระเสือกกระสน ลำบากลำบนกับเรื่องของชีวิตตนเอง หรือที่เรียกว่าชีวิตขาลง ในขณะเดียวกันบางทีเราก็มีความสุขสมหวัง ประสบความสำเร็จในเรื่องต่าง ๆ โดยไม่คาดคิดเช่นกัน ที่เรียกว่าชีวิตขาขึ้น เนี่ยมันต้องมีอะไรบางอย่างที่มันเป็นสาเหตุ และผลของมันก็อย่างที่เราประสบกันอยู่ทั้งทุกข์และสุข สลับไปมา เมื่อได้ศึกษาพุทธศาสนามาได้ระยะหนึ่งก็พอจะเข้าใจว่า กรรม นั่นเองที่เราไก้กระทำอะไรลงไปแล้ว ผลของมันก็เกิดขึ้นกับเราอยู่เสมอ ยวกกับวิชาฟิสิกส์ที่เคยเรียนมาว่า กฎของนิวตัน แรงกระทำ=แรงกริยา (Action=Reaction) เช่น ลองดูง่าย ๆ ว่า เอามือ ชกกำแพงแรง ๆ ดูสิว่าเจ็บไหม ยิ่งใส่แรงในการชกมากเท่าไร ความเจ็บในกำปั้นก็มีมากเท่านั้น นี่คือการพิสูจน์ง่าย ๆ ในเรื่องของกรรม แต่กฎของนิวตันนี้ก็ยังคงเป้นเศษธุลี เมื่อเทียบกับสิ่งที่พระพุทธเจ้าค้นพบเมื่อกว่า 2500 ปีมาแล้วคือเรื่องของความทุกข์และวิธีการดับทุกข์ ซึ่งความทุกข์นี้ไม่ได้มาจากไหนเลย ไม่ได้มาจากฟ้าลิขิตหรือสิ่งศักิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้เกิด แต่มันก็เกิดจากความไม่รู้ที่เรียกว่าอวิชชาของเราเอง แล้วทำให้เราไปทำกรรมขึ้นมา ทั้ง กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม (คือ กาย วาจา ใจ นั่นเอง) ทั้งงกรรมดี และกรรมชั่ว จนกระทั่งเกิดเป็นวงจรที่เรียกว่า กงกรรมกงเกียวน กรรมที่ทำไปแล้วก็คือกรรมที่ทำไปแล้วก็รอผลของมันจะช้าจะเร็วขึ้นอยู่กับความเข้มข้นหรือความรุนแรงของกรรม กรรมบางอย่างให้ผลก่อน กรรมบางอย่างให้ผลทีหลัง เหมือดังที่สมเด็จพระสังฆราชทรงพระนิพนธ์ไว้ว่า กรรมที่เคยทำไปแล้วนั้นเหมือนกับการเขียนตัวอักษรซ้ำไปซ้ำมาบนกระดาษแผ่นเดียวกัน จนเราดูไม่ออกว่าเราเขียนอะไรลงไป ตัวไหนที่ชัดหน่อยเราก็จะมองเห้นก่อน ดังนั้นการแก้กรรมไม่ใช่เป็นการไปแก้ไขในอดีตแต่เป็นการ สร้างเหตุที่ดีอันใหม่ขึ้นมาเพื่อให้ผลของมันแสดงก่อน และเมื่อทำเหตุที่ดีมาก ๆ เข้าจนมากกว่าผลกรรมที่ไม่ดีที่เคยกระทไว้ ผลของกรรมที่ไม่ดีก็จะแสดงผลได้ช้ากว่ากรรมดี และเมื่อเราปฏิบัตธรรมเจ้าเข้าถึงนิพพานแล้วผลของกรรมชั่วก็จะไม่สามารถตามมาทันได้

กรรมดีและชั่วนั้นผมเคยฟังหรืออ่านจากหนังสือจากพระรูปหนังจำไม่ได้แล้ว ท่านว่าไว้ว่า ถ้าเรามีตุ่มใส่น้ำใบหนึ่ง ถ้าน้ำคือกรรมดี และเกลือคือกรรมชั่ว ถ้าน้ำมีเหลือออยู่น้อย แต่เราดันใส่เกลือเข้าไปทุกวัน ทุกวัน น้ำที่เหลือมันจะเค็มไหม ก็ต้องเค็มสิถามได้ แต่ถ้าเราหมั่นเติมน้ำเข้าไปมากขึ้น จนกระทั่งน้ำมีมากกว่าเกลือแล้วความเค็มของน้ำก็จะลดลง จนกระทั่งเราไม่ได้รับรสเค็มของเกลือเลย แต่เราก็รู้เกลือยังคงมีอยู่ในน้ำแต่น้ำมันเยอะกว่าเราเลยไม่รู้สึกเค็ม เช่นกันผลของกรรมดีและชั่วก็เหมือนกัน อะไรให้ผลก่อนก็ขึ้นกับเหตุปัจจัยว่าอะไรมีมากกว่ากัน ดังนั้นการที่บอกว่าแก้กรรมคืออะไร ลองคิดกันเองนะครับไปแก้อะไร ดังที่หลวงพ่อปราโมทย์กล่าวไว้ว่า
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

http://dungtrin.com/mag/?66.pra

ถาม : การนั่งวิปัสสนากรรมฐาน สามารถแก้กรรมได้มั้ยคะ

ตอบ : กรรมที่ทำแล้วแก้ไขไม่ได้นะ แต่มันแก้กรรมใหม่ได้
เช่น เดินๆไป โดนเขาด่า ถูกเขาด่า นี่เป็นกรรมเก่า
แก้ไม่ได้ จะไปแก้ยังไงในชาติก่อน
เราทำกรรมใหม่ที่ดี ถูกเขาด่า แล้วเราก็รู้ทันใจที่โกรธ
เราก็ไม่โกรธตอบนะ อยากด่าก็เชิญด่าไป เดี๋ยวมันก็เลิกไปเอง

เพราะฉะนั้น เราชาวพุทธไม่ยุ่งกับกรรมเก่านะ ชาวพุทธเราทำกรรมใหม่ที่ดี
กรรมเก่านี้ส่งผลให้เราต้องเจอปรากฏการณ์ในปัจจุบัน
เมื่อเจอปรากฏการณ์ปัจจุบันแล้วมีสติมีปัญญา เราได้ทำกรรมใหม่ที่ดี
กรรมเก่าที่เลวก็จะค่อยๆถูกบั่นทอนหมดกำลังไปเอง
ในที่สุดกรรมใหม่ที่ดีนั้น จะมีพลังแรง แล้วก็ทำลายผลของกรรมเก่า
ไม่ใช่ทำลายตัวกรรมเก่านะ ทำลายการให้ผลของกรรมเก่าไป
เช่น เขาด่าเราหลายวันแล้ว เราก็ใจเย็นยิ้มกับเขาไปเรื่อยๆนะ
วันหนึ่งเขาก็เลิกด่า มันหมดกรรมเก่าแล้ว หมดเพราะเราไม่ทำกรรมใหม่

ชาวพุทธอย่าไปเล่นเรื่องกรรมเก่านะ ไม่มีเจ้ากรรมนายเวร
เจ้ากรรมนายเวรของชาวพุทธนี่ชื่อว่า ชนกกรรม (ชะ-นก-กำ)
คือ กรรมที่บันดาลให้เรามีกายมีใจอันนี้มา
นี่แหละ คือเจ้ากรรมนายเวรของเราตัวจริง
เมื่อเรามีกายมีใจอันนี้มาแล้ว เราจะใช้กายนี้ใจนี้ ก่อกรรมทำชั่วก็ได้
เราจะใช้กายนี้ใจนี้ มาพัฒนาตัวเองก็ได้ มาทำกรรมใหม่ที่ดีหรือที่เลว

เพราะฉะนั้น เราฝึกนะ มีสติรู้กายรู้ใจ
เราทำกรรมใหม่ที่ดีไปเรื่อยๆ แล้วชีวิตเราจะดีขึ้น

อย่างหลายบ้านนะมีปัญหาในครอบครัว ง้องแง้งๆตลอดเลยนะ
มาหัดภาวนาสักคนหนึ่ง สามีหรือภรรยาอะไรนี่มาหัดสักคนหนึ่ง
แต่เดิมภรรยานะ ขี้บ่นมากเลย สามีก็เลยทนอยู่ในบ้านไม่ได้
หนีออกบ้านไปเรื่อย ไปมีอีหนู อีหนูมันไม่บ่นนะ
ต่อมานี่ ภรรยามาหัดดูของตัวเองเรื่อยๆ
ปากเริ่มหุบลงเรื่อยๆ อ้าช้าขึ้น ใจก็สงบ ใจก็ร่มเย็น
หน้าตาผ่องใสขึ้นๆ สามีกลับบ้านเลยนะ นี่เสน่ห์ร้ายแรงเลย
ฉะนั้น หัดเจริญสตินะ จะสวยกว่าเก่า จะสาวกว่าเก่า
นี่แก้กรรมแบบนี้นะ แก้กรรมของชาวพุทธ คือทำกรรมใหม่ที่ดี
ไม่ใช่พยายามไปล้างกรรมเก่าที่ไม่ดีที่ผ่านมาแล้ว
เพราะของที่ผ่านมาแล้วทำอะไรไม่ได้ ใช้ปัจจุบันให้ดีที่สุด
นี่แหละ คือทางแก้กรรมของชาวพุทธ

ความจริงไม่มีการแก้กรรมหรอก กรรมทั้งหลายให้ผลมาถึงจุดหนึ่ง
มันก็ต้องหมดผล ต้องสลายตัวไป แต่ถ้าเราทำกรรมใหม่ที่มีกำลังเข้มแข็งนะ
กรรมใหม่ที่มีกำลังเข้มแข็งมันให้ผลขึ้นมา มันแทรกขึ้นมา มันแซงขึ้นมา
อิทธิพลของกรรมเก่าที่ไม่ดีก็สลายตัวไป
ไม่ใช่ว่าไปล้างกันนะ ไม่ใช่กรรมใหม่ กรรมดี ไปล้างกรรมชั่ว ไม่ใช่
ยกตัวอย่างนะ อย่างพระองคุลีมาล ฆ่าคนเยอะแยะใช่มั้ย
พอท่านเป็นพระโสดาบัน สกทาคามี อนาคามี เป็นพระอรหันต์นี่
กรรมที่ท่านฆ่าคนมันก็ยังอยู่ แก้ไม่ได้ เพราะฆ่าไปแล้ว
แต่กรรมใหม่ของท่านดี ท่านบรรลุพระอรหันต์ เป็นกรรมดีที่ยิ่งใหญ่
ท่านไม่ต้องไปตกนรกอีกแล้ว นี่แก้กรรมกันแบบนี้นะ
ไม่ใช่แก้อย่างอื่น ไม่ใช่ถอดจิตไปเจรจากับผีตัวที่หนึ่งที่ฆ่าไว้ว่า
ขออโหสินะ เอ้า ตัวที่หนึ่งยอม ตัวที่สองทำยังไงจะยอม
กว่าจะหมดพันตัวท่านคงไม่ได้เป็นพระอรหันต์นะ

ใช้ปัจจุบันให้ดีที่สุดนะ

สาธุค่า . .